Μεγάλο ασημένιο κέρας της Ιερουσαλήμ Ram Shofar

Υψηλής ποιότητας κλασικό Shofar κατασκευασμένο στο Ισραήλ.

μέγεθος

32.x40 cm

14x16 ιντσών
Κάθε Shofar είναι φτιαγμένο από το Κέρας του Ram και έρχεται με γυαλισμένο φινίρισμα.
Κάθε κριάρι ελέγχεται για τις ατέλειες και τις ατέλειες πριν από τη μεταφορά.
Τα Shofars κατασκευάζονται από την οικογένεια The Ribak στο Tel-Aviv.
Η οικογένεια Ribak έφτασε στο Ισραήλ από την Πολωνία για 70 χρόνια πριν, είναι από τους πρώτους πολίτες του Tel-Aviv. Τα μέλη της οικογένειας έφεραν, από τη χώρα καταγωγής τους, παλιό εξοπλισμό για την παραγωγή του Shofarot. Σήμερα η νέα γενιά συνεχίζει να κατασκευάζει σοφία σύμφωνα με την οικογενειακή παράδοση, χρησιμοποιώντας σύγχρονες μεθόδους για να παράγει τα καλύτερα  στο Ισραήλ.

Τα Shofars είναι καμπύλα και γυαλισμένα κέρατα με ανοίγματα στο πάνω και στο κάτω μέρος. Συνήθως κατασκευάζονται από το κέρατο του κριού. Σύμφωνα με τον εβραϊκό νόμο, ένας Shofar μπορεί να μην είναι κατασκευασμένος από κέρατο αγελάδας ή από κέρατο μοσχαριού, αφού αυτό υποδηλώνει τη λατρεία του Golden Calf όπως καταδικάστηκε στην Τορά (Παλαιά Διαθήκη).
Με την πρακτική, ο καθένας μπορεί να μάθει να φυσά σωστά το Shofar. Κάποιος που φυσάει το Shofar είναι γνωστός ως Tokea, που μεταφράζεται σε "Blaster". Μπορεί να γίνει αρκετά έντονο για να φυσήξει το Shofar σε ορισμένες ημέρες της τήρησης. Ωστόσο, μια καλή Tokea γνωρίζει ότι το φυσάρισμα του Shofar είναι συγκρίσιμο με το να φυσάει τρομπέτα ή σφυρί. Το Shofar παίρνει λιγότερη προσπάθεια όταν τοποθετείται στη μία πλευρά του στόματος, και δονώντας τα χείλη.

Στο εβραϊκό φεστιβάλ της Rosh Hashanah, το Shofar εκτοξεύεται φορές 100 για να σημάνει το νέο έτος. Φυσιοθετείται επίσης στο τέλος της υπηρεσίας Yom Kippur για να σημάνει ότι αυτή η μέρα της μετάνοιας και της μνήμης έχει τελειώσει.
Σύμφωνα με την εβραϊκή παράδοση, το Shofar δεν χρησιμοποιείται το Σάββατο, αφού η Τόκα μπορεί να φέρει τυχαία το κέρατο από τόπο σε τόπο. Αυτό αποτελεί εργασία και επομένως απαγορεύεται το Σάββατο. Ακόμη και κατά τις ημέρες που ακολουθούν το Rosh Hashanah, οποιαδήποτε ημέρα που πέφτει στο Σάββατο δεν περιλαμβάνει τις εκρήξεις του Shofar.
Οι ήχοι του Shofar προορίζονται να ξυπνήσουν και να εμπνεύσουν τον Εβραίο, ή να χρησιμοποιηθούν εναλλάξ ως μια ανακοίνωση ότι κάποιος καλείται να εξετάσει πνευματικά θέματα. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με τρεις διαφορετικούς ήχους από το Shofar. Μια μικρή έκρηξη ονομάζεται Tekiah. Τρεις σύντομες σημειώσεις που έπαιξαν διαδοχικά ονομάζονται Shever, και ο Teru'ah, είναι το όνομα που δίνεται για εννέα γρήγορες σημειώσεις που παίζονται το ένα μετά το άλλο.

Πρέπει να ληφθεί μέριμνα για να αποφευχθεί η βλάβη του Shofar. Ένα κατεστραμμένο Shofar δεν θα παράγει σωστά τον ήχο, ειδικά αν υπάρχουν τρύπες στην κέρατα εκτός από τις δύο κύριες. Με την πρακτική, ο καθένας μπορεί να κυριαρχήσει το Shofar και να δημιουργήσει ισχυρές εκρήξεις ως μέρος μιας σημαντικής θρησκευτικής υπηρεσίας.